De fabeltastische rondreis met Sander

Vorige week maandag was het dan eindelijk zover. Anderhalf uur na aankomst was Sander dan eindelijk in Ghana en begon onze reis. Na wat gegeten te hebben gingen we naar bed omdat we de volgende dag weer vroeg paraat moesten staan.

Om acht uur kwam Fofo ons ophalen met zijn land rover. We dachten eerst dat het de mooie luxe auto was die op de plaats stond waar we afgesproken hadden. Opeens hoorde ik mijn naam, daar stond Fofo met zijn echte safari auto. Als eerste op onze weg naar Ada kwamen we langs een bedrijfje die de beroemde armbandjes van Ghana maakten. Na een rondleiding gingen we weer verder en kwamen we bij een vissersbedrijf. We mochten de visjes voeren en daarna gingen we weer verder. Op naar een echt afrikaans dorpje. Dat was wat minder. We voelden ons in de dierentuin ipv dieren ging je mensen kijken en na een praatje met de wijze man van het dorp hadden we het wel gezien.

Daarna kwamen we in Ada Fua. We verbleven in een mooi guesthouse om de dag erna op weg te gaan naar Amedzofe te gaan. Dat was echt heel mooi. We hadden een hotel in de bergen en het uitzicht was geweldig. Die zelfde dag hebben we een wandeling naar de waterval gemaakt. We hadden een super leuke gids met heel veel verhalen. Onderweg kregen we lekkere mango's die we bij de waterval opaten. Toen we terug kwamen bij het dorp was er een man die twee dingen omriep. Nummer 1: Degene die een val voor een antilope heeft gezet, je antilope is ontsnapt maar iemand anders heeft hem te pakken gekregen. Je kunt hem nu ophalen in het huis van de Chief. Nummer 2: Er zitten stropers in het dorp die mensen dood maken voor voodoo rituelen. We hebben een meeting op het plein om krijgers van dit en omringende dorpen te verzamelen. Dit was wel heel interessant maar we gingen weer terug naar het hotel om te eten en te slapen.

De volgende dag hadden we nog een afspraak met onze gids Godwin die een boek voor ons ging opsturen en we gingen nog een wandeling maken naar het kruis op de berg. Onderweg naar Godwin zagen we mannen met volautomatische wapens en rode hoofdbanden die de bossen in gingen. We hadden genoten van het mooie uitzicht op de berg. De omgeving leek wel het Ghanese Ierland. Toen we terug gingen naar het dorp bleek dat de krijgers de stropers te pakken hadden gekregen. Helaas voor ons moesten we weer verder op weg.

Op naar Wli! Als tussenstop kwamen we aan in het Monkey Sanctuary. Hier leven apen tussen de mensen omdat ze daar goed behandeld worden. Met een zak bananen gingen we de bossen in om de apen te voeren. Na een tijdje waren ze niet meer schuw en kwamen ze op ons af. Er werd ons verteld dat we de bananen stevig vast moest houden omdat ze dan de bananen in onze handen zouden pellen: en dat deden we natuurlijk! Ze waren heerlijk aan het smekken met open mondjes. Zelfs een moeder met een baby-aapje op haar buik! Nadat de apen weer waren vertrokken gingen we verder naar Wli, dat was ook super mooi. In Wli hebben ze de hoogste waterval in west Afrika. Wli ligt tegen de grens van Togo aan en wordt ook wel als smokkelroute gebruikt. We zijn begonnen met de wandeling bij de lage watervallen. Dit was al mooi maar de volgende dag begon het echte werk pas. Na een lekker dinertje en een potje tafeltennis gingen we naar bed. De volgende dag stond ons een wandeling van 6 uur te wachten met veel klimmen naar de hoge watervallen. Het uitzicht was geweldig. Je kon zo over Togo heen kijken. We hadden nog nooit zoveel gezweet. Nog voordat we de waterval bereikt hadden waren we helemaal nat! Maar toen we bij de hoge waterval waren hadden we het wel heel koud. Wat was het mooi zeg. We gingen weer verder naar de lage watervallen. Gelukkig was het nu vooral bergafwaarts. Beneden aangekomen gingen we een heerlijk zwemmen in de watervallen. Lekker verfrissend was het. Op weg terug naar het dorp kwamen we een jongen tegen. Toen hij verder gelopen was draaide onze gids zich om met een boze blik en zei: bad boy! He is a bad boy. That boy is smoking marihuana, he is a bad boy! En na nog 5 minuten lopen waren we weer terug in het dorp. En wat bleek, wij waren de snelste lopers die ze daar ooit hebben gehad. In vier uur hebben we de wandeling van zes uur gelopen. Hij was trots op ons! De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan en ons voor bereid op de volgende dag.

We gingen op weg naar de dam in Ghana. Die voorziet een groot deel van het land van stroom. We hadden een heel mooie kamer/huis met een watervalletje en een privé steiger met uitzicht op een grote brug. We hebben onze dag lekker doorgebracht met relaxen en zwemmen. En toen brak de zondag aan. We gingen op weg naar onze laatste bestemming voor Cape Coast. Onder Kumasi ligt het Bobiri forest. Hier verblijven 300 soorten vlinder en vogels. Toen we aankwamen en onze kamer hadden maakten we een wandeling door dit bos. Wat een vlinders overal. Volgens Sander was dit het mooiste plekje. Na het eten en een paar spelletjes zijn we weer naar bed gegaan.

De volgende dag zouden we terug gaan naar Cape Coast. Maar dit mocht helaas niet zo zijn. Na flink wat gehaperd te hebben, strandde we met de auto in het eerste dorp dat we tegenkwamen. De filter moest vervangen worden omdat we benzine met teveel water hadden getankt. Fofo ging naar Kumasi om een filter te halen en bleef twee uur weg. Toen hij terug was zei hij dat nu ook de pomp kapot was. Ik dacht, had je dat niet eerder kunnen zien. Nee, helaas niet... En weer was Fofo voor vijf uur weg. Toen zijn wij maar weer even naar het hotel terug gelopen. Onderweg zagen we wel een gordeldier. Heel apart om zo'n beestje in het echt te zien. Toen we weer een tijdje gewacht hadden zijn we terug gelopen naar de auto. Maar Fofo was er nog niet. Weer een uur gewacht en toen kwam hij eindelijk. De pomp gemaakt, filter gemaakt. Nou nu zou de auto toch wel weer kunnen rijden. Nee! De uitlaat zat verstopt. Na weer twee uur werken aan de auto was het gemaakt en deed de auto het. Op naar Cape Coast. Helaas, het was te laat om terug te rijden vanwege struikrovers en andere bosjesmannen.

Gelukkig de dag erna kwamen we veilig en wel in Cape Coast aan. Met een warm onthaal van mijn gastgezin en een heel blije Milicent: "je hebt mijn schoonzoon naar me toe gebracht" riep ze blij, kon ons laatste weekje beginnen. Vandaag heeft Sander mijn school bezocht en ook daar was iedereen blij dat ik weer veilig terug was, Anthony was heel enthousiast over Sander en liet hem in volle glorie de school zien. Nana was ook erg te spreken over hem. Wat een lieve jongen zei ze en wat is hij knap. Ik kon haar niet anders dan gelijk geven! Morgen gaan we naar Kakum toe om over touwbruggen te lopen en vrijdag nog even rustig aan en de laatste inkopen doen. Dan gaan we zaterdag naar Accra en zondag is het dan echt helemaal afgelopen. Tot over een paar daagjes in Nederland!!!